13 maart: Susanne Bruynzeel (SB) aan Bas de Boer (BdB)

Een eerste bericht! 1646 heeft me gevraagd om al email—schrijven-

de inzicht te krijgen in jouw werk, beweegredenen en inspiratie.

Een tijd geleden heb ik jouw werk gezien op de academie; een gro-

te, ruimtelijke installatie met maquettes. In Spanje, Figueres,

[groepstentoonstelling van kunstenaars uit Den Haag in Museo de

l’Emporda, 2006 — SB] liet je schilderijen zien en nu weet ik dat

je bezig bent met het Cowboy Cardboard project. [Cowboy Cardboard

is een filmproject waarin alle sets en kostuums gemaakt zijn van

karton en plakband. Het is een ode aan en persiflage op de klas-

sieke spaghettiwestern — SB] Hoe verhouden zich deze verschillen-

de vormen tot elkaar? Wat zal ik in april te zien krijgen?

14 maart: BdB — SB

De drie genoemde onderdelen hebben met elkaar te maken, ze lopen

in mijn werk in elkaar over. Natuurlijk zijn het drie verschillende

disiplines met elk hun eigen werkwijze. In mijn installaties — hier-

mee ben ik gestopt — werkte ik vroeger met schaalverhoudingen; met

de vraag of het wel of niet een maquette was in relatie tot de ruim-

te waarin het gepresenteerd werd.

Mijn schilderijen beginnen vaak met een basis—idee, langzaam schil-

der ik er dingen bij en er overheen, hierdoor worden het een soort

geschilderde collages. Ik probeer vaak een vreemd perspectief toe

te passen.

Cowboy Cardboard is interessanter omdat het zoveel verschillende

aspecten heeft: decor, karakters, script, montage, samenwerking

met anderen, vele disciplines in 1 werk.

Met de tentoonstelling in 1646 wil ik alles tot één geheel samen-

brengen. Hierover later meer.

18 maart: SB — BdB

Begrijp ik het goed als ik zou zeggen dat het Cowboy

Cardboard project is voortgekomen uit die maquette—in-

stallaties van vroeger? Het lijkt logisch dat die instal-

laties, zoals ik heb gezien met verschillende maquettes

op een tafel, een verhaal vertelden, een soort storyboard

waren. En wellicht werkten de installaties, met bij el-

kaar geplaatste scènes, als collages, net als de schilde-

rijen dat nu doen?

Misschien kan je me iets vertellen over die installaties.

Hoezo waren deze maquettes gerelateerd aan de ruimte

waarin je ze plaatste?

19 maart: BdB — SB

CC [Cowboy Cardboard — SB] is qua materiaalkeuze (karton)

en praktische bewerking voortgekomen uit de maquettes,

verder hebben ze niets met elkaar te maken. Nee, CC staat

niet in verhouding tot mijn werk omdat ik dit niet als au-

tonome kunst beschouw, maar als een manier om een eigen

film te maken. Zie, ik wou juist iets anders doen dan kunst,

dit filmproject is laagdrempeliger of juist beter, ik vind

kunst vaak te quasi—inhoudelijk of teveel in zichzelf ge-

keerd, prekend voor eigen parochie.

Ik denk dat mijn expositie wel voortkomt uit de werkwij-

ze van CC, ik ga nu ook meerdere elementen samen bren-

gen tot een geheel. De elementen voor de expositie in 1646

zijn schilderijen, props uit schilderijen, filmsets en een

vitrine—installatie. De aankleding van de ruimte (op het

feestje van de opening) en het werk zouden ongemerkt in

elkaar moeten overgaan en even belangrijk moeten zijn. Ik

wil een ruimte maken waarin je niet weet of er nog iets gaat

gebeuren of dat er al iets gebeurd is, zoals op een filmset.

De oude maquettes en video’s gingen voor mij vaak over

de fysieke verhouding tot de beeldinformatie op een plat

beeld; billboard, tv, etc. Het rare was — en is — dat je heel

veel informatie in je opneemt waar je fysiek niet bij bent,

dat je kijkt naar de verkleining op een scherm en dat je je

daartoe gaat verhouden. Die vervreemding probeerde ik te

onderzoeken in mijn maquettes en oude video’s.

24 maart: SB — BdB

Dit maakt meer duidelijk. Jouw installatie zal zich rich-

ten op schaal en verhoudingen en zal werken als een ver-

haal met verschillende elementen die terugkomen in de

schilderijen, in de props en in de sets.

Beweegt de toeschouwer zich misschien ergens tussen het

platte vlak en de drie—dimensionale ruimte?

Bevindt het werk zich tussen realiteit en fictie?

Is dit het soort vervreemding dat je bij de kijker zou

willen oproepen?

30 maart: BdB — SB

Voor en achter de schermen, binnen en buiten het kader,

het proces en het resultaat, de aankleding en het werk:

voor mij zijn deze tegenpolen heel belangrijk in een werk

of totaalinstallatie, zij vullen elkaar aan.

Ik denk niet dat mijn werk over droom en werkelijkheid

gaat. Misschien is een expositieruimte per definitie een

geënsceneerde omgeving, zoals een decor of filmset en wil

ik deze situatie meer naar mijn hand zetten. Ik wil de be-

staande ruimte zo vormgeven, dat het niet een witte sere-

ne galerieruimte is.

2 april: BdB — SB

Ik heb inmiddels alles voorbereid voor de expositie, maar

ik denk dat er nog veel dingen aangepast moeten worden

wanneer ik eenmaal begonnen ben met opbouwen. Ik ga de

achterruimte verduisteren, ik schilder met kunstlicht en

wil de schilderijen in dat licht presenteren. De voor-

ruimte wil ik ook zo aanpakken, hier moet ik alleen nog

een goede oplossing voor zoeken. Het grote raam verduis-

teren is geen oplossing, denk ik. Ik wil zo snel mogelijk

aan het werk in 1646.

Alles wat je op de expositie zal gaan zien, moet een com-

plete indruk maken en een eigen logica hebben. Een voor-

beeld; als ik naar een expositie ga en ik zie een schilde-

rij aangelicht door een spotje, dan is dat spotje voor mij

onderdeel van het werk.

Zondag ga ik de spullen verhuizen en inrichten, tot nu toe

klinken mijn teksten vooral theoretisch: ik hoop dat de

praktische uitvoering meer duidelijkheid zal scheppen in

mijn werkwijze.

7 april: SB — BdB

Heb je alle objecten, materialen en schilderijen naar

1646 gebracht? Misschien kan je mij stap voor stap be-

schrijven hoe je deze komende tijd in de ruimte werkt.

Welke beslissingen je moet nemen en waarom, etc.

Eerst nog wat andere vragen: vormt de voorstelling in

het schilderij het startpunt voor de ruimtelijke objec-

ten? Geven de objecten dan wellicht aanleiding voor een

nieuw schilderij, als een verhaal dat zich langzaam aan

jou ontvouwt?

Ik denk te begrijpen wat je bedoelt met de rol van de

ruimte en hoe alles een eigen logica of samenhang moet

krijgen. Op welk moment zal de toeschouwer onderdeel

worden van het werk? Of is het feit dat deze de verschil-

lende momenten en verschillende lagen in het verhaal kan

ervaren al genoeg?

BdB — SB

Omdat ik ruimtelijk werk maak en tevens schilder, wil ik

deze disciplines dichter bij elkaar brengen. Het één volgt

uit het ander en andersom; hier zit vaak geen logica in.

De toeschouwers hoeven geen onderdeel te worden van het

werk. En het werk hoeft van mij niet in het kader van het

schilderij op te houden, misschien is de bar ook wel onder-

deel van mijn werk — of staat deze er gewoon omdat het een

opening is? De grenzen tussen alle elementen in het werk

en in de ruimte — schilderijen, installatie, video, meubi-

lair, bar, muziek, etc — wil ik vervagen, zodat het ene mis-

schien wel helemaal niet in dienst staat van het andere of

andersom, of samen even belangrijk lijken. Dat soort din-

gen vind ik leuk om te doen.

De aannemers zijn nog steeds in 1646 bezig, ik hoop donder-

dag en vrijdag te kunnen beginnen met opbouwen. Ik zal in

grote lijnen een indeling gaan maken van ruimtelijke ele-

menten, schilderijen en projecties. Als alles in de buurt

staat van zijn uiteindelijke plek, zal het nog veel afstel-

len worden met licht en geluid.

12 april: BdB — SB

Vandaag was de eerste klusdag, het is veel puzzelen om de

driedimensionale onderdelen te integreren met de schilde-

rijen. Een geluidsvitrine komt in het midden te staan van

de achterruimte, de schilderijen moeten uiteraard aan de

wand, maar wel zó dat het geen sculptuur wordt met schil-

derijen er omheen. De geluidsinstallatie zal nog veel werk

zijn, de vloer blijkt schuin en alle platenspelers die ik

erin ga plaatsen, moeten goed afgesteld worden. Ik heb ge-

merkt dat de aankleding en de tentoonstelling elkaar ook

kunnen verzwakken, of daar ben ik bang voor, ik wil geen

huiskamersfeer oplopen.

SB — BdB

Misschien moeten de schilderijen niet worden opgehan-

gen aan de muren, maar leunen om ze als objecten onder-

deel van de installatie te maken. Je schreef eerder dat

het ook moet aanvoelen alsof er nog een werkproces bezig

is, dus wellicht is dat goed om in gedachten te houden.

Wat bedoel je eigenlijk precies met ‘geluidsvitrine’? Hoe

zit het verder met de props? Ik stel me voor dat deze in

de kasten liggen en in de ruimte staan; deze gaan ook een

relatie aan met de beelden in de schilderijen, toch? Bij

een filmset moet ik aan decors denken, wanden die aan de

achterkant worden gestut met balken — is een schilderij

niet ook een soort decor in jouw werk? Zo zou je het huis-

kamergevoel misschien wegnemen en bovendien de wanden

weer vrij kunnen maken.

13 april: BdB — SB

De vitrine wordt er een met glas, er zullen 12 platenspelers

inkomen die alle geluid maken. Ik ga lp’s bij elkaar plaat-

sen en zoek per lp 1 groef op waarin 1 zin of zinsgedeelte

wordt herhaald. Door een plakkertje op de plaat te plak-

ken, blijft de plaat in die groef hangen. Hierdoor wordt

de zin achter elkaar herhaald en dit maal 12. Het wordt een

dwangmatig geheel waarin alle geluiden elkaar proberen te

overschreeuwen. Ik heb dit werk al eerder gemaakt in de

academie en wou het graag nog een keer maken. De vitri-

ne is nog niet af, de schilderijen ga ik toch ophangen, en

op de muur achter de vitrine komt een compilatie van mijn

oude video’s.

Als je op straat langs 1646 loopt, kijk je door het raam

achter op het decor. Hier staat een confetti—kotsmachi-

ne, deze zal van pas komen bij de heropening van het nieu-

we pand. Ik heb 5 jaar geleden een video met confetti ge-

maakt in mijn huis en ik vind af en toe nog steeds confetti

terwijl ik toch regelmatig mijn huis stofzuig… het is een

mirakel.

15 april: SB — BdB

Ik zie wat je bedoelt met de vitrine. [op foto’s die als

attachment waren meegestuurd – SB] Ben benieuwd naar het

geluid! Verhouden het geluid, de schilderijen en de vi-

deo’s zich inhoudelijk tot elkaar? En tot het decor in de

voorruimte?

Kan je mij ook iets vertellen over de titel?

BdB — SB

Vandaag is er een hoop gebeurd, veel werk is opgehangen,

hier en daar zal nog wel geschoven moeten worden, maar ik

heb er wel vertrouwen in.

De schilderijen en video’s zijn dus een soort collages,

stapelingen van chaos. Het geluid is dat in zekere zin ook,

alleen in de vorm van een soort “loop”. Als het goed is,

moet het — wanneer alles werkt, brandt, geluid geeft, con-

fetti hoest en in rook gehuld is — een totaalwerk worden.

17 april: SB — BdB

Ik ben benieuwd naar al die elementen samen; brand/rook,

geluid, confetti… Het werk op de foto ziet er goed uit,

maar is braver dan ik mij had voorgesteld. Ik weet echter

dat ik hier nog geen video’s op kan zien, confetti, rook,

etc. Op dit punt kan ik eigenlijk niet anders dan wachten

op de tentoonstelling zelf en op alles wat jij nog graag

zou willen toevoegen aan onze correspondentie.

Heel veel succes met de laatste loodjes en al het

‘vuurwerk’!

BdB — SB

Goed om te horen dat je het ook te braaf vind, dat gevoel

had ik zelf ook al. Vandaag heb ik de ramen verduisterd en

de bar gebouwd. Ik ben net thuis en heb nu een idee van hoe

dingen eruit zien als het daglicht niet de hele ruimte vult,

maar als er accenten kunnen worden gelegd met kunstlicht.

Langzaam kom ik in de buurt van waar ik heen wil, het ruim-

telijk werk en de schilderijen komen dichter bij elkaar en

hebben zichtbaar met elkaar te maken.

De titel van de expositie [Attack of the sorority maggot

bingo in the slimeball bowl—a—rama studios – SB] heb ik ge-

haald van een website met B—movie titels, ik wou met deze

titel meer een absurde sfeer creëren, dan een echte bete-

kenis geven. De titel bestaat uit meerdere filmtitels door

elkaar gehusseld, een beetje zoals ik de schilderijen op-

bouw, zoals de projectie een compilatie wordt van oude vi-

deo’s met beelden die over elkaar vallen en de vitrine een

stapeling is van geluiden die elkaar verdringen.

Misschien gaat mijn werk over een eindeloze informatie—

stroom van beelden in het dagelijks leven, die ik op mijn

eigen manier probeer te filteren en te gebruiken of te be-

grijpen of juist niet.”